Seizoen 1991

Het Formule 1-seizoen van 1991 stond in het teken van de dominantie van Ayrton Senna, die zijn derde wereldkampioenschap veroverde. Senna reed het hele seizoen voor McLaren en zijn uitstekende prestaties werden gekenmerkt door zijn agressieve rijstijl en uitzonderlijke kwalificatietalent. Het team had een voorsprong op de concurrentie, mede door de krachtige Honda-motor die in de auto's werd gebruikt, waardoor McLaren het seizoen domineerde met een serie van overwinningen.

Een opvallend kenmerk van het seizoen was de introductie van het nieuwe ontwerp van de auto, de McLaren MP4/6. Deze auto bood niet alleen verbeterde aerodynamica, maar ook betere grip en stabiliteit, wat cruciaal bleek voor het succes van Senna en zijn teamgenoot Gerhard Berger. Het seizoen omvatte 16 races, met enkele memorabele momenten, zoals de spannende strijd tussen Senna en Alain Prost, die zijn grootste rivaal was.

Daarnaast was 1991 een jaar van verandering in de sport. Er waren verschillende nieuwe teams en coureurs die hun intrede deden in de Formule 1, waaronder het Benetton-team en de debut van de jonge coureur Michael Schumacher. Deze veranderingen zouden in de toekomst een significante invloed hebben op de opkomst van nieuwe rivaliteit en concurrentie binnen de sport.

De veiligheid van de coureurs kwam opnieuw onder druk te staan, vooral na de fatale crash van de Braziliaanse coureur Ayrton Senna in 1994. Hoewel dit seizoen nog geen ernstige incidenten kende, was er een groeiende bezorgdheid over de veiligheidseisen in de Formule 1. Deze gesprekken leidden tot veranderingen in de regels en voorschriften in de jaren die volgden, waarbij de focus kwam te liggen op het verbeteren van de veiligheid van coureurs.

Al met al was het seizoen 1991 een cruciaal jaar dat niet alleen de dominantie van Ayrton Senna bevestigde, maar ook de basis legde voor een periode van verandering en groei binnen de Formule 1.