Seizoen 1996

Het Formule 1-seizoen van 1996 werd gedomineerd door de Britse coureur Damon Hill, die reed voor het Williams-Renault-team. Hill kwam het seizoen in als de regerende wereldkampioen en bevestigde zijn status met een indrukwekkende serie overwinningen. Hij won in totaal 10 van de 16 races dat seizoen, wat bijdroeg aan zijn tweede wereldtitel. Het Williams-team was technisch superieur, met een sterke motor en een geavanceerde aerodynamica, waardoor ze de concurrentie ver achter zich lieten.

Naast Hill was de rivaliteit met zijn teamgenoot Jacques Villeneuve, een rookie in de Formule 1, ook opmerkelijk. Villeneuve toonde zijn potentieel door meerdere podiumplaatsen te behalen en diepte een grotere uitdaging uit voor Hill dan oorspronkelijk werd verwacht. De twee coureurs gaven het Williams-team een onbetwiste voorsprong in het kampioenschap, terwijl andere teams zoals Ferrari en McLaren worstelden om hun snelheid te evenaren.

Het seizoen kende echter ook zijn dramatische momenten. De dood van de Oostenrijkse coureur Roland Ratzenberger tijdens de training voor de race op het circuit van Imola in 1994 had een blijvende impact op de sport en leidde tot verhoogde veiligheidsmaatregelen. Deze aanpassingen werden verder versterkt na de fatale crash van Ayrton Senna, die een veeg punt voor de sport markeerde. In 1996 werden de veranderingen in regels en veiligheid steeds serieuzer genomen, en dit begon vruchten af te werpen.

De strijd om de constructeurskampioenschap culmineerde in een dominante overwinning voor Williams-Renault, met Ferrari als de grootste concurrent. Het seizoen bevestigde de rol van technologie in de Formule 1 en begon een tijdperk waarin het team van Williams het koningschap in de sport verder zou uitbreiden. Uiteindelijk markeerde 1996 een hoogtepunt voor Damon Hill en het Williams-team, met prestaties die in de annalen van de Formule 1 blijven staan.