Seizoen 1966

Het Formule 1-seizoen van 1966 markeerde een jaar van grote veranderingen en een verschuiving in de competitieve dynamiek van de sport. Dit seizoen introduceerde de "2,0-liter" motorreglementen, die de capaciteit voor de Formule 1-auto's beperkten. Dit wijziging was bedoeld om de kracht en snelheid van de voertuigen te reduceren, wat leidde tot een grotere nadruk op rijvaardigheid en strategie in plaats van puur motorvermogen.

De teams nabij de top van het klassement in 1966 waren vooral Ferrari, Brabham en Cooper. Het jaar kwam ook met belangrijke innovaties op het gebied van auto-ontwerp, waarbij verschillende teams experimenteerden met nieuwe chassis-en motorconfiguraties om optimaal te presteren onder de nieuwe regels. Brabham, onder leiding van de Australiër Jack Brabham, maakte gebruik van een combinatie van technische slimheid en rijvaardigheid die hen in staat stelde om een groot deel van het seizoen te domineren.

Jack Brabham zelf was ook een opmerkelijke figuur, aangezien hij niet alleen als coureur deelnam, maar ook als teameigenaar. Zijn overwinning in het wereldkampioenschap maakte hem de eerste bestuurder die zijn eigen team naar de wereldtitel leidde. Dit benadrukte niet alleen zijn eigen rijvaardigheden, maar ook zijn invloed op de sport als ondernemer.

Het seizoen 1966 was verder gekenmerkt door spannende races en enkele dramatische momenten. De strijd om de titel bleef tot het einde van het seizoen spannend, met uitdagers die streden om de bovenste posities. Uiteindelijk was het een seizoen dat niet alleen de persoonlijke prestaties van coureurs belichtte, maar ook de evolutionaire stap in de ontwikkeling van de Formule 1-auto's en de strategieën van de teams.