Seizoen 1958

Het Formule 1-seizoen van 1958 was een bewogen en historisch jaar in de autosport. Het seizoen bestond uit 11 races, waarvan de meeste zich in Europa afspeelden. De races werden gekenmerkt door zowel spannende strijd op het circuit als tragische gebeurtenissen buiten de baan.

Een van de meest opvallende kenmerken van dit seizoen was de dominantie van de Britse teams, met name van Vanwall en Ferrari. Juan Manuel Fangio, een legendarische coureur, besloot na het seizoen 1957 met pensioen te gaan, wat de weg vrijmaakte voor nieuwe sterren om in de schijnwerpers te treden. De strijd om het wereldkampioenschap werd een intense confrontatie tussen Peter Collins en Mike Hawthorn van Ferrari en Tony Brooks en Stirling Moss van Vanwall.

Helaas werd het seizoen ook overschaduwd door een tragische gebeurtenis tijdens de Grote Prijs van Frankrijk in Reims. De Franse coureur Jean Behra kwam om het leven na een ongeluk, wat de noodzaak van betere veiligheidsmaatregelen in de autosport onderstreepte. Dit leidde tot grotere aandacht voor de veiligheid van coureurs en de kwaliteit van racetracks.

Uiteindelijk was het Mike Hawthorn die het wereldkampioenschap veiligstelde, zijn eerste en enige titel, door consistent goede prestaties te leveren. Het seizoen 1958 wordt herinnerd als een belangrijke periode die de evolutie van de Formule 1 en de opkomst van nieuwe coureurs markeerde, terwijl het ook een keerpunt in de veiligheidsbewustheid binnen de sport symboliseerde.