Seizoen 1960

Het Formule 1-seizoen van 1960 was een interessant jaar dat gekenmerkt werd door de strijd tussen enkele van de grootste namen in de autosport. Het seizoen bestond uit 9 Grand Prix-races, waarbij de competitie zich afspeelde op diverse circuits in Europa en daarbuiten. De Technische Reglementen waren in die tijd minder strikt dan tegenwoordig, wat leidde tot een breed scala aan innovaties en strategieën op het gebied van auto-ontwerp.

Jack Brabham, de Australische coureur, kwam sterk uit de startblokken en toonde zijn vaardigheden met de Brabham BT3. Het seizoen werd echter ook gekenmerkt door grote rivaliteit, vooral tussen Brabham en zijn teamgenoot, evenals andere prominente coureurs zoals Jim Clark en Graham Hill. Deze rivaliteit droeg bij aan de spannende races die het seizoen tot een van de memorabele jaren in de geschiedenis van de Formule 1 maakten.

Veiligheid was in deze periode nog niet op hetzelfde niveau als in latere jaren, en het seizoen werd overschaduwd door verschillende ongelukken, waaronder het tragische ongeval van de jonge coureur Piers Courage tijdens de GP van Nederland. Dit benadrukte de noodzaak voor verbeteringen in de veiligheidsnormen binnen de sport.

De constructeursstrijd was ook intens, met Ferrari, Cooper, en Lotus als de belangrijkste spelers. De teams experimenteerden met technologieën zoals de middenmotorconfiguratie, die steeds meer gebruikelijk werd. Dit zou de basis vormen voor toekomstig succes in de sport.

Al met al was het Formule 1-seizoen van 1960 een mix van spannende race-actie, innovatieve technologie en de voortdurende uitdagingen op het gebied van veiligheid, wat bijdroeg aan de ontwikkeling van de sport in de jaren die volgden.